Ferrari 412

De 412 verving de 400i en introduceerde een reeks verbeteringen, met als meest opvallende de hogere bootlijn, samen met een diepere voorspoiler om de aerodynamica van de auto te verbeteren.
Andere ingrepen van Pininfarina omvatten herontworpen dorpelpanelen, bumperbevestigingen in carrosseriekleur, gemodificeerd lichtmetalen wielontwerp, heldere knipperlichten en zwarte voorruit- en raamomlijstingen. De V12-motor was vervuld van 4.942 cc (van 4.823) met een overeenkomstige toename van 8% in vermogen (tot 340 pk) en een toename van het koppel met 9,5% voor een 0,62 km / u-tijd van 6,7 seconden en een staande kwart mijl van 14,6 seconden in vergelijking met 14,8 voor de 400i.

De 412 was ook de eerste Ferrari die Bosch ABS standaard bood. De productie van de 412 hield op in 1989, waarmee een einde kwam aan een zestien jaar durende run voor wat in wezen een single body-stijl was. Dit was de langste productierun in de geschiedenis van het bedrijf, in die tijd werden bijna drieduizend exemplaren geproduceerd in totaal van de verschillende soorten. Een totaal van 576 stuks van het 412-model werden geproduceerd tijdens de productierun, in het chassisnummerbereik 56275 tot 82153. Het zou nog drie jaar duren voordat er een 2 + 2-model zou verschijnen in de Ferrari-assortimentcatalogus, met de 456 GT, en bijna zeven jaar voordat de automatische transmissie weer beschikbaar zou zijn op een Ferrari.